Każda tarcza rozdzielcza zamyka formę oraz kształtuje powierzchnię czołową elementu. Wyjątkiem jest tarcza rozdzielcza przesuwna, która znajduje się poza formą i jest stosowana dla odciążenia tarczy skrajnej stałej po stronie czynnej wiązki strun. Przykład zastosowania tarcz rozdzielczych, w przypadku wykonywania trzech elementów, sprężanych wiązką strun kotwionych w uchwytach stożkowych tarcze rozdzielcze przesuwne skrajne i uchwytowe wykonuje się z blachy o grubości 8 – 12 mm. Pozostałe tarcze wykonuje się z cieńszej blachy o grubości 4 – 6 mm. Zbrojenie sprężające jest produkowane w postaci splotów 2 Jako warunki prawidłowej dostawy przyjmuje się, aby kręgi były rozwijalne w sposób ciągły (nie plątały się), drut przyjmował po rozwinięciu postać prostego cięgna (drut stabilizowany) sploty nie splatały się po przecięciu piłę lub tarczą cierną. Wówczas proces technologiczny formowania wiązek cięgien będzie składał się z nast pujących operacji: a) rozwinięcie cięgien z kręgów na długość odpowiadającą długości toru naciągowego. Ta operacja może obejmować rozwinięcie kilku lub kilkunastu cięgien równocześnie z odpowiedniej liczby kręgów i jest wykonywana w rozwijalni b) przecięcie rozwiniętych cięgien dla uzyskania odcinków o ściśle określonej długości. Ta operacja jest wykonywana przy użyciu przecinarek nożowych, skrawających lub ciernych, produkowanych przez przemysł maszynowy, jako urządzenie typowe dla potrzeb zbrojania c) uformowanie cięgien w postaci wiązek przez ułożenie poszczególnych odcinków cięgien w uchwytach i ich wstępne zakotwienie (wykonuje się to na stanowisku formowania, ręcznie) d) zakotwienie pełne uformowanej wiązki cięgien, przy użyciu kotwiarek hydraulicznych, omówionych w punkcie 6. [przypisy: bramki uchylne, pompy lakiernicze, dzianina dresówka ]
Powiązane tematy z artykułem: bramki uchylne dzianina dresówka pompy lakiernicze