Należy zwrócić uwagę na różnice w składzie mieszanek kauczuku naturalnego w porównaniu ze składem mieszanek Buny S, dających w przybliżeniu materiały o podobnych własnościach. Drogin stwierdził, że używając sadze półaktywne. jak na przykład Kosmosu 20, najlepsze wyniki otrzymuje się wówczas, gdy dodaje się 60 części wagowych sadzy na 100 części kauczuku i to zarówno do kauczuku naturalnego, jak i do Buny S. Miękkie gatunki sadzy, jak na. . przykład P33 oraz Thermax, polepszają w mniejszym stopniu własności mieszanek Buny S. Z drugiej jednak strony proces technologiczny jest łatwiejszy d można dodawać większe ilości sadzy. Wulkanizacja przebiega znacznie szybciej. Wytrzymałość na rozciąganie jest prawie taka sama, wytrzymałość zaś cieplna jest mniejsza. Elastyczność materiału ulega polepszeniu. Drogin badał również własności mieszanek kauczuku naturalnego oraz mieszanek Buny S, sporządzonych z dodatkiem 60 części wagowych sadzy lampowej i sadzy acetylenowej. Okazało się, że sadza lampowa działała podobnie jak sadza półaktywna (na przykład Kosmos 20). Działanie sadzy acetylenowej było pośrednie pomiędzy działaniem sadzy półaktywnej a twardej sadzy aktywnej w rodzaju Kosmobile 77. Sadza acetylenowa powodowała znaczne powiększenie odporności na działanie ciepła. Przewodnictwo elektryczne było wyjątkowo dobre, co umożliwiło stosowanie sadzy acetylenowej do sporządzania przewodzących prąd mieszanek kauczuków syntetycznych, podobnych do przewodzących mieszanek kauczuku naturalnego. [podobne: płytki ścienne , płyty warstwowe , Oporniki granitowe ]
Powiązane tematy z artykułem: Oporniki granitowe płytki ścienne płyty warstwowe